Шырав: тилĕ

Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

1.
лиса, лисица

лисий
ватă тилĕ — прям. и перен. старая лиса
хура тилĕ — чернобурая лиса
тилĕ йĕрĕ — лисий след
тилĕ шăтăкĕ — лисья нора
Йытăран тилĕ тăвас çук, шуйттан ырă пулас çук. — посл. Из лисы собаки не сделать, черту добрым не быть.
Хĕрлĕ тилĕ йăваланнă вырăнта çичĕ çулсăр курăк шăтмĕ. (Кăвайт вырăнĕ). — загадка Там, где повалялась рыжая лиса, семь лет трава не взойдет. (Кострище).

2. перен.
льстец, хитрец, лиса

◊
тилĕ хӳри — бот. лисохвост
Тилĕ тус — фольк. братец Лис

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

(_тил’э̆, _ти_лэ̆, т’ил’э̆), лисица. Якейк. Хора тилĕ, хĕрлĕ тилĕ. ЧП. Тилĕ хăвала, охотиться за лисицей. || Хитрец. N. Вăл тилĕ вĕтĕ, унпа калаçма çук. Ст. Чек. Тилĕ, — 1) ухмах (с тат.), 2) лиса, З) хитрец. Н. Седяк. Эй, тилĕ, тилĕ! тесе калаççĕ; чăнах тилĕ иккен эпĕ, тесе, карĕ, тет.

Чăвашла-тутарла словарь (1994)

төлке

Чӑваш чӗлхин этимологи словарĕ (1964)

«лиса», «лисица»; др. тюрк., МК, Зол. бл. тилкӳтӳлкӳ, уйг. тӳлкә, узб. тулки, кирг., ойр., азерб. тулку, казах., к. калп. тӳлки, ног. туьлки, тат. тӧлке, башк. тӧлкӧ, хак. тӳлгӳ, тув. дилги «лисица». Тюркологи Банг, А. М. Щербак, А. Н. Кононов склонны производить от слова тӳкли «пушистый» (ГУЯ 49).

Чĕрчун ячĕсен чăваш-вырăс-латин словарĕ

лиса (лисица) — vulpes [йытă йăхĕнчи çăткăн чĕрчун]; çурçĕр тилли песец — аIорех lagopus; хĕрлĕ тилĕ рыжая лиса (красная лиса) — vulpes vulpes

Çавăн пекех пăхăр:

тил-тил тилçе Тилçел тилçеллĕ « тилĕ » тилĕ çĕлĕк Тилĕ çырми тилĕ кĕпçи тилĕ тирке Тилĕ хăви лапĕ