разг.
1.
польза, выгода
ку ĕçĕн ним тулăкĕ çук — от этой работы нет никакой пользы
2.
смысл, суть, сущность
пулса иртнин тулăкне туп — понять смысл происходящего
(тулы̆к), втулка. Çирĕк-к. Сред. Юм. Ôрапа тôлăкĕ (орапа кӳпчекĕ пит ан пĕттĕр тесе, кӳпчек çумне çыпăçтаракан çаврака тимĕр).
толк, польза. N. Апат тулăкĕ çукчĕ. N. Апат çинĕ тулăкĕ çукчĕ ун чухне. Кĕвĕсем. Тăлăплă çын тулăклă; тăлăп çук та, тулăк çук (ненадежно). Шурăм-п. Анчах ахаль пурăннин тулăки çук. Нет толку от безделья.
долг. СЧУШ. Ĕнтĕ вăл хăй те ĕлĕкхи тулăксемпе тӳленсе юлчĕ.
разлив. См. туллăх. Чув. пр. О пог. 307. Çуркунне шыв тулăк пулсан, тырă пулать. Если весною разлив большой, хлеб будет хороший.
«толк»; тулăклă «толковый», «обстоятельный»; тулăксăр «бестолковый», «неразумный». Заимствовано из русск. яз.
Çавăн пекех пăхăр:
Тулă Миччес тулă хăяхĕ тулă шĕвĕрĕлченĕ тулă-чакăллă « тулăк » тулăклă тулăклан тулăксăр тулăксăрлăх тулăксăрлан