Шырав: тунсăх

Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

1.
скука, тоска

скучный, тоскливый

скучно, тоскливо
тунсăх вăхăт — скучное время
чĕрене тунсăх çиет — тоска гложет сердце
ĕçсĕр ларма тунсăх — скучно сидеть без дела

2.
грусть, печаль

грустный, печальный

грустно, печально
тунсăх хыпар — печальное известие
куçĕнче тунсăх пурччĕ — в ее глазах была грусть

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

тонсăх (тунзы̆х, тонзы̆х), состояние скуки, употр. чаще в ф. дат. п. в нар. смысле: в охоту. Зап. ВНО. ЧП. Инçе çĕрте пĕр тăванăм пур, калаçаттăмччĕ пĕрре тунçăха. Микушк. † Пӳртĕр çумĕнчен çул иртет, тунсăх мар-тăр шăнкăрав сассинчен. Час-час килетĕп, час каймастăп, тунсăх мар-тăр эсир пиртен. N. † Пӳртĕрсем çул хĕрринче, тунсăх мар-тăр шăнкăрав сассинчен; ир те килеп, тăван, каç та килеп, тунсăх мар-тăр эсир ман сасран. СПВВ. Инçе çĕрте пĕр тăванăм пур, калаçаттăмччĕ пĕрре тунсăха. Хурамал. Çуртăрсемех çӳлĕ, урамăрсем аслă, тунсăх мар пулĕ шăнкăрав сассисем; иртсех те килеп, каç та килеп, тунсăх мар пулĕ, тăвансем, эп сире. N. Вăл кĕнекесем пире пит тунсăх, çавăнпа эпĕ вĕсене тем пек ĕмĕтленсе тăратăп. N. Хура çăккăр мана тунсăх (я долго не ел его с наслаждением). Орау. Вĕсем, нумайранпа аш çименскерсем, тунсăха путенесене пит нумай çинĕ. Сред. Юм. Тонсăха пĕр апат йорать ô. Изредка ладно и это кушанье. Альш. Тунсаха юрат. Сред. Юм. Тонсăха пĕрер апат тинкĕле те йорать. || Скука, тоска. N. Килĕшĕн хытă тунсăха ернĕ. Очень соскучился по дому. || Скучно. N. Пурăнма тунсăх, теме пуçларĕ, ача килтисемшĕн тунсăхлать, курăнать.

Чӑваш чӗлхин этимологи словарĕ (1964)

«скука», «тоска»; тунсăхла «скучать», «тосковать»; тат. тансыкла «сильно захотеть чего-н», «соскучиться»; тат. тансык, башк. танhык «желательный»; «редкостный»; кирг., казах. тансык «удивительный», «сильно желаемый»; казах. таңнсыктан «иметь сильное желание».

Çавăн пекех пăхăр:

тунках Тунна туннелле туннель « тунсăх » тунсăхлă тунсăхлăн тунсăхла тунсăхлан тунсăхлаттар