1.
ковать
отбивать
çава тупта — отбивать косу
тимĕр тупта — ковать железо
2. перен.
ковать
çĕнтерӳ тупта — ковать победу
3. разг.
колотить, лупить
топта (тупта, топта), ковать, выбивать (косу). N. Çава мукалнă, çавна туптатпăр. Ир. Сывл. 3. Çапăп, туптăп ĕмĕте, хурçă хывăп чĕлхеме. N. Çава топтакан вара топтаса парчĕ те, киле карăмăр. || В перен. см. — бить. Орау. Лакшак Ваçили арăмне паян ăраырах туптаса (хĕнесе) илчĕ.
«ковать», «отбивать (косу)»; тат., ног., кумык., ойр., хак., якут. тапта, башк. тапа, казах. какта то же; ср. монг. табта «ковать» (Бурдуков).
Çавăн пекех пăхăр:
тупри туприк Тупрук тупсăм « тупта » туптав туптавçă Туптакăл туптан туптанаслăх