учащ. ф. от гл. турт. N. Манăн пата аслă пичче пычĕ те, мана турткала пуçларĕ. Янш.-Норв. Çуни патне çитсен: атя, аппа, пӳрте, тесе турткаларĕ, тет. Орау. Унталла та кунталла турткалаççĕ хăна (о человеке, занятом многими делами). Юрк. Лаши мĕскĕн, вăйран сулăннăскер, нимĕн тума пĕлмесĕр турта хушшинче çав турткаласа тăрат. N. Пĕтĕм çан-çурăмра шăнăр туртнă пек (темскер) турткалать (дергает что-то по всему телу). || Покуривать. N. Сакайăн-мĕнĕн турткаласа ан çӳрĕр (не курите). || Тормошить. Микушк. Турткаласан-турткаласан, ача çапах вăратать вĕсене. N. Ну! кашкăра турткалама тытăннă. Арçури. Торткаламасть тохатмăш. || Одергивать (рубаху).
Çавăн пекех пăхăр:
туртари турткăç турткăш турткăш куçĕ « турткала » турткалакала турткалан турткалантар турткаланчăк турткаларĕшĕ