сущ.муж.
1. кĕтес; прямой угол тӳрĕ кĕтес; угол дома çурт кĕтесси
2. вырăн, хӳтлĕх, кĕтес; у него нет своего угла унăн пурăнмалли вырăн çук
угла кĕтес; прямой угол тӳрĕ кĕтес; острый угол шĕвĕр кĕтес; тупой угол пуклак кĕтес; передний (почетный) угол избы кĕреке; угол против чела печки кăмака кукри; из-за угла вăрттăн, систермесĕр; угол зрения пĕр-пĕр ĕç е ыйту çине епле пăхни.
м. 1. кĕтес; угол дома пӳрт кĕтесĕ; 2. (часть комнаты) кĕтес, пӳлĕм; 3. (приют, пристанище) кĕтес, пурăнмалли вырăн; я имею свой угол манăн пурăнма кĕтес пур; 4. мат., физ. кĕтес; прямой угол тӳрĕ кĕтес; острый угол шĕвĕр кĕтес; из-за угла вăрттăн, систермесĕр; ставить в угол кĕтесе тăрат (айăпшăн); из угла в угол ходить (или шагать) кĕтесрен кĕтесе çӳре, алăкăн-тĕпелĕн уткала.
Çавăн пекех пăхăр:
угодно угодный угодье угождать « угол » уголовнăй уголовник уголовный уголь угольник