сущ.сред.
пусăм; ударение на первом слоге пусăм пĕрремĕш сыпăка тивет
1. ударени; 2. ударени палли; 3. перен. палăртса калани (сăмаха, шухăша).
с. 1. ударени, пусăм; ударение на последнем слоге ударени юлашки сыпăк çинче; 2. перен. (усиление) пусăм, палăрту (шухăша е сăмаха палăртса калани).
(хальхилле ударени) пусса калани; сасса хăпартса каламалли сасă палли çинчи пăнчă (йĕр). Тата чăвашăн пусса калани (ударение) яланах пекех паллă вырăнта пулать [Комиссаров 1918:31]; «Русско-чувашский словарь» çинче вырăсла сăмахра сасса хăпартса каламалли сасă палли çинче пăнчă (йĕр) лартнă (ударение) <…> [Çулталăк 1910:14].
Çавăн пекех пăхăр:
удалиться; удаль удар ударени « ударение » ударить удариться ударлă ударлăн ударник