Шырав: ур

Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

I.
диал.
ров

II. глаг.

1.
беситься, заболевать бешенством (о животных)
урнă йытă — бешеная собака
урса кай — взбеситься

2. перен.
беситься, буйно вести себя
тарăхнипе ур — беситься от злобы

3. перен.
неистовствовать
бушевать
тинĕс урса кайрĕ — море разбушевалось

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

(ур), беситься. Чураль-к. Урпа уйĕн килтĕмĕр, ура-ура килтĕмĕр. См. упай урри. Рак. Пăх-ха, пĕри урса пырать. Мчится как сумасшедший (на лошади). N. Сасан вăччă сапнă вăхăтра урнă пекех хăтланать: шывра, тарăн мар çĕрте, шапăлтатса çӳрет (прыгает, плещется как угорелый). N. Урнă йыттан ури те çыртать, тет. Юрк. Кăсем ыран тата çапла урнă пек капăртатса килсен, хама вĕлерсе пăрахăç-и, мĕн-и?

ров. N. Вăл хула йĕри-тавра ур алтса çаврăннă. К.-Кушки. Ур тесе, пирĕн ял хирĕнчи Хулаш (городище) таврашĕнчи авалхи тарăн канавсене, тата ун хĕррипе купаласа çаврăннă тăпрана калаççĕ. IЬ. Один из этих рвов называется «Аслă ур», другой — «Кĕçĕн ур».

, ор, (ур, ор), отделять, распределять; выбирать. Б. Олг., В. Олг. См. уяр, ояр. В. Олг. Пĕр çынăн икĕ улĕ полнă. Вăлсане ашшĕ урса парнă томне, окçине ялтах. Б. Олг. Ну, пере орчĕç тĕслĕ-тĕслĕ утлă çара, тĕслĕ-тĕслĕ пеххотта.

Чӑваш чӗлхин этимологи словарĕ (1964)

, ура «ров»; улăм ури «омёт соломы»; уйг. Син. ора «ров», «яма»; «яма для хранения зерна»; к. калп. ураур «яма для хранения чего-л»., башк. ур «ров»; крепость уры «крепостной ров»; алт. В ора, оро казах., кирг. ор «ров»; «яма»; туркм. уры «яма для хранения зерна».

Çавăн пекех пăхăр:

упущение упшур упшурла упшурлан « ур » урă урăл урăлла урăлтар урăм-cурăм