1.
трясина, топь, болотистое место
болотистый, топкий
ушах вырăн — топкое место
2. диал.
омут
3. диал.
пропасть
(ужах), мочажина, болотистое место (вообще). Орау. Скотолеч ПВ. Сурăх пӳрлĕ вырăнта (ушахра) çӳренĕ чух: СПВВ. ПВ. Ушах болото (Цив.). Ир. Сывл. Ушах тесе, лачакана калаççĕ. Мучел. Хĕвел чилай хĕртсе пăхнипе вăрманри ушахсенче шыв тулса çите пуçланă. || Пропасть, гибельное место. М. П. Петров. || Ошах — лес и овраг около д. Завражной (Туçи-касси), Чеб. у.
нӳрлĕ вырăн. Сурăх нӳрлĕ вырăнта (ушахра) çӳренĕ чухне курăкпа пĕрле хурт çăмартисене çăтса ярса унăн пуçĕ çавăрăнакан пулать [Сельский 1910:34].
Çавăн пекех пăхăр:
уша ушанка ушастый ушат « ушах » ушахлăх ушахлан ушахлат ушиб ушибить