Шырав: хапа

Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

1.
корпус, фигура
туловище
улăп хапи — туловище великана
унăн хапи çеç, вăйĕ çук — он сам крупный, а силы нет

2.
внешний вид
экстерьер
лаша хапи — экстерьер лошади

3.
объем, величина
размер
небоскреб хапи — громада небоскреба

4.
рыхлый, неплотный

рыхло, неплотно
улăма хапа купаланă — солому сложили неплотно

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

(хаба), корпус, рост, об’ем. Букв. 1886. Буин. Хапа, вид, рост (лошади, напр.). СПВВ. Хапа = кӳлепе (наружность). Ib. Хапа, хапи çук. СПВВ. ЕХ. Хапа, пĕвĕ-сийĕ çитĕннĕ çын. Ib. Хапа, хапаллă (гов., напр., о лошади). Орау. Ку лашан хапи пур та, туртасса туртать-и вара, тем, чăхăмлассăн туйăнать. Ib. Така пек лашине утмăл тенкĕ ыйтать. Хапи пулинччĕ хуть лашин, вара ыйтни те юрĕччĕ. N. Ун хапи анчах, вăйĕ çук (корпус пустой). Ст. Чек. Хапи, тушки, ӳт-пĕвĕ. N. Хапа, хапи, об’ем. Дик. леб. 41—42. Елиса çав çурт çине пăхать: акă тăвĕ, вăрманĕ, çурчĕ пĕтĕмпе, пĕтĕм хаписемпе вырăнĕсенчен хускалса тăраççĕ. Хĕн-хур 220. Çут Атăл — тĕнче... епле вăл хапа! Мĕн-ма çӳрес мар унтăрăх курса? №. Вĕсем хăйсен хапишĕн тӳрех малалла пăхатчĕç (из-за своих личных интересов смотрели вперед, поверх повседневной жизни). || Об’емисто. Б. Крышки. Улăма хапа купаланă, Ib. Ку хапа япала, çăмăл. Этот предмет об’емист, легок. N. Хăмла хапа япала.

Чӑваш чӗлхин этимологи словарĕ (1964)

см. кап.

Çавăн пекех пăхăр:

хапăр ту хапăс Хапăс кӳлли хапăх пички « хапа » хапай хапаллă хапалт хапан хапасар