Шырав: хачă

Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

I.

1.
ножницы

ножничный
маникюр хаччи — маникюрные ножницы
пĕчĕк хачă — ножнички
çĕвĕç хаччи — портновские ножницы
шăвăç хаччи — ножницы жестянщика
хачăпа кас — резать ножницами
Ăстаçă мар, çĕвĕçĕ мар — çăварĕнче шăрт, аллинче хачă. (Рак). — загадка Не мастер, не портной, а во рту щетина, в руке ножницы. (Рак).

2.
нож и ножи (режущие детали)
жатка хаччи — ножи жатки

3. зоол.
клешня
рак хаччисем — клешни рака

II.
стропило
сарай хаччисем — стропила сарая

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

(хаџ̌ы̆, хац’ы̆), ножницы. Янтик. Хаччăн (род. п.), хачча (винит. п.). Пшкрт. Ку хачча ан тĕккеле (не тронь). СПВВ. ПВ. Хачă = хайчă, ножницы. ЧП. Хаччăм, мои ножницы. || Клешня. Шел. 82. Ăрак хаччи пек ярса тытаççĕ. Книга для чт. I, ЗЗ. Ăна пӳрнинчен пысăк рак хаччипе ярса илнĕ иккен. || Шел. 77. Хачăсемпе тĕртеççĕ, канатсемпе туртаççĕ. || Стропила. Ст. Чек. Арпалăх хаччи, аслăк хаччи, стропила сарая. Шел. 76. Вĕрлĕксемпе майласа тăват хачă тăваççĕ.

Чăвашла-тутарла словарь (1994)

кайчы

Чӑваш чӗлхин этимологи словарĕ (1964)

, хайча 1. «ножницы»; 2. «клешня (рака)»; Замахш. у кирг., алт. В, ойр. кайчыкайчигайчы, казах., к. калп. кайшы, ног. канышы, тув. хачы, башк. кайсыхайч(ин), бур.-монг. хайчи то же. Из перс. (гейчи) «ножницы».

см. хайчă.

Çавăн пекех пăхăр:

хахать хахах хаххаххаххах хач « хачă » Хачăк Хачăк сали Хачаш киремеч хачен хачмак