1.
запахивать
кĕрĕке хуплаштар — запахнуть полы шубы
2.
плотно закрывать, подгонять по размеру
понуд, ф. от хуплаш. Якейк. Лайăхрах хуплаштар сăкмана, сивĕ ан пултăр. Толст. Ескимоссем икĕ тире çăмĕсене тулалла туса хуплаштараççĕ те, пулă шăммисемпе шăтарса, шăнăрпа çĕлеççĕ. N. Ахаль анчах касса суранлантарнă пулсан, юнĕ юхма чарăнсанах каснă вырăнти ӳте хуплаштарса ăна акăльски пластырпа хурса çыхас пулать. ЧС. Унтан çине сăхман тăхăнтарса, суллахай хуплаштарчĕçĕ те, пиçихине каллах вилту çыхрĕçĕ (покойнику). Г. А. Отрыв. Аркисене хальхи паках сылтăм енчен сулахай енне хуплаштарнă, сулахай аякрах.|| Тушить. Пшкрт. Хоплаштар. || Колотить. N. Каçантан хоплаштарать те хоплаштарать. Колотит и колотит меня по спине.
Çавăн пекех пăхăр:
хупланчăк хуплаш хуплашка хуплашкаллă « хуплаштар » хуплашу хуплу хуплушка Хуппалак хупплу