II.
1.
еж
ежовый
чĕрĕп ами — ежиха
чĕрĕп йĕпписем — иглы ежа
чĕрĕп çури — ежонок
2. разг.
сморчок (о человеке)
◊
тинĕс чĕрĕпĕ — морской еж
чĕрĕп курăкĕ — бот. ежеголовник
чĕрĕп ути — бот. ежа сборная
II.
подражание причмокиванию
еж. Толст. 85. Пĕр мулкачă чĕрĕпе тĕл пулать те калать: чĕрĕп тус, эсĕ пур енчен те маттур, анчах санăн урусем кукăр, чупнă чухне çыхланаççĕ, тет. Повстречал заяц ежа и говорит: „Всем бы ты хорош, еж, только ноги у тебя кривые, заплетаются“. Букв. 1914. Ачасем курăк ăшĕнче чĕрĕп тупнă.
керпе
«ёж»; МК, Замахш. кирпи, узб., кирг., казах; к. калп., ног., азерб., тур., гаг., туркм., кумык. кирпикирпә, тат. керпе, башк. терпе «ёж». Из перс. (керпу) «ёж».
ёж — erinaceus [сĕтпе ӳстерекен йĕплĕ чĕрчун]; Даур чĕрĕпĕ даурский ёж — erinaceus dauricus; Европа чĕрĕпĕ европейский ёж — erinaceus europaeus; хăлхаллă чĕрĕп ушастый ĕж — hemiechinus auritus
Çавăн пекех пăхăр:
чĕрĕлтер чĕрĕлти чĕрĕлӳ чĕрĕм « чĕрĕп » чĕрĕпле чĕрĕплеттер чĕре чĕре ани чĕре пӳлĕмĕ