I.
1.
седина
чал кĕриччен пурăн — дожить до седых волос
2.
желтизна, жухлость (листьев)
хурăн çулçисене чал тивнĕ — листья березы тронуты желтизной
II.
1. подр. —
о вспышке света
çутăсем чал çутăлчĕç — вспыхнули огни
2.
ясный, чистый, светлый
чал куçлă ача — ясноглазый ребенок
очень быстро, сразу. Сред. Юм. Он ыйхи чалах уçăлса кайрĕ.
первая желтизна на листьях. Орау. Рашчари çăка çулçисене чал кĕнĕ, ыраш акма юрать ĕнтĕ,— ĕлĕк ваттисем çапла калатчĕç. || Ст. Чек. Пĕрре те чал кĕмен, ватăлман, çӳçсем кăвакарман.
неизв. сд. Отсюда: Чалкасси.
«первая желтизна на листьях»; «седина»; чалар «седеть»; КБ, МК, Замахш. чал «седой»; уйг. чал, к. калп. шай «седой»; «старик»; азерб., туркм., узб. С, хак., карач., тат. чал, башк. сал, шор. шал «седой»; азерб. чаллаш, туркм. чалар, тат. чал кер, башк. сал кер «седеть».
Çавăн пекех пăхăр:
чакма чактар чакчу чакчур « чал » чалăк чалăм Чалăм Кăкшăм Чалăм кас чалăмла