1.
ключ, родник
2.
ливень, проливной дождь
ливневый, проливной, сильный (о дожде)
чашлама çумăр — проливной дождь
кипучий, шумный. N. Чашлама çăл, кипучий источник. Хурамал. Чашлама çăл тиекен çăл пур; ту питĕнчен тухать те, чул çинчен чашласа (шавласа) юхса анать. Есть источник, называемый кипуном; он бьет из склона горы и шумно сбегает вниз по камням. N. Нихçан курман чашлама çумăр тăкăнса анчĕ. Пролил небывалый уливный дождь. См. чашлама.
ст. Чешлама Казанск. ж. д. || Назв. д. Чашламиной. || Назв. ключей. Ст. Чек. Чашлама — пирĕн ялти çăл. Шывĕ шăнкăртатса выртать, чул хушшисенчен тухса, чулсем тăрăх юхнăран, шывĕ хăтă. N. Чашлама – çăл (родник). Вырăслайран (поле) питĕ вăйлă çăл Чашлама юхса анать. N. Чашлама, назв. ключа с левой стороны р. Ары около д. Н. Исаковой. Анчиково. Чашлама, родник, источник, болотное место. Чув. Тимяши. Чашлама — место, где раньше происходили моления о даровании дождя (уй-яук). Ст. Чек. Вырăс çул çинче Чашламара кĕçĕн киремет. Чув. Кулатка. Чашлама (улăх). Унта пĕр çăл питĕ чашăлтатса юхать. || Назв. реки Нуржавля. Н. Айб.
Çавăн пекех пăхăр:
чашка чашкар чашла Чашлавар « чашлама » Чашлама çăл Чашлама çырми Чашлама йӳппи чашлат чашлаттар