сущ.муж.
тӳре (патшалăх хĕсметĕнчи çын)
1. дорев. чиновник; 2. перен. ĕçе бюрократла, ячĕшĕн çеç тăвакан çын.
м. 1. чиновник, тӳре; государственный чиновник государство ĕçĕнчи чиновник; 2. (бюрократ) чиновник (чунсăр работник, бюрократ).
чиновник (патшалăх учрежденийĕнче ĕçлекен)
патша тарçи. Патшалăха пĕр çын хăй ирĕкĕпе тытса тăракан çĕрсенче хут çинче патшалăха патша тытса тăнă пекех пулать, анчах пурнăçра ун пек мар, патшалăха патша мар, унăн тарçисем (чиновниксем) тытса тăраççĕ [Ширновой 1917:14].
Çавăн пекех пăхăр:
Чинкекасси чинлă чинлăх чинно « чиновник » чиновничество Чинькка чип чип амăш чип кайăк