Шырав: шăнкăр

Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

1.
подражание звону, напр. монет, колокольчика
укçа шăнкăр тăкăнчĕ — монеты посыпались со звоном

шăнкăр-шăнкăр —
1) усил. от шăнкăр
шăнкăрав шăнкăр-шăнкăр тăвать — динь-динь-динь звенит колокольчик
2) подражание журчанию воды
шăнкăр-шăнкăр шыв юхать — звонко журчит ручой
3) подражание разноголосому шуму, гаму
шăнкăр-шăнкăр туй килет — со звоном и шумом едет свадебный поезд

2.
подражание телефонному звонку
телефон шăнкăр тутарчĕ — зазвонил телефон
шăнкăрр — усил. от шăнкăр 1, 2

3.
звонкий, звенящий (о монетах, монистах)

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

подр. звону колокольчиков; подр. звону монет. Алик. Шăнкăр укçа пăрахса хăварчĕç, тит (козы). Альш. Акă туй çунисем шăнкăр! шăнкăр! туса килеççĕ, тет. Ib. Шăнкăр та пĕр шăнкăр, ай, килтĕмĕр, çывракан арăмсене вăратса. Пазух. И шăнкăр та шăнкăр, ай, килтĕмĕр, ăшă ăйхăсене вăратса. В. Олг. Шăнкăрр! || Подр. журчанию. N. Шăнкăр-шăнкăр шыв юхать. || Совершенно. Н. Карм. Шăнкар уяр. Совершенно ясно. ЧС. Çывăрса тăрсан, эпĕ витерен утă çинчен тухрăм та, çăмăр та чарăннă, каç та пулнă, тата шăнкăрах уяртнă. N. Шăнкăр кăна уяр хĕвеллĕ кун. См. МКП 42–43.

Чӑвашла-эсперантолла сӑмах кӗнеки

[ŝnkor]
imitvorto por sonorosono
шăнкăрав — sonorilo
звонок
шăнкăрав курăкĕ — kampanulo
шăнкăравла — telefoni

Çавăн пекех пăхăр:

шăнкăлтит-шанкăлтит шăнкăль шăнкăльтат шăнкăльтет « шăнкăр » шăнкăр-шăнкăр шăнкăр-шанкăр шăнкăрç шăнкăра шăнкăрав