шăрттан, назв. кушанья, вроде колбасы (рубец — начиненный мясом и зажаренный). Разг. С. Мих. 18. Пшкрт. Шăртан — мясо в кишках, пĕçереччĕ кăмакара пăлошкая хорса. Моргауши. Шăртан-выльăх хырăмне кăларса лайăх аш толтараччĕ те пĕçереччĕ. N. Унтан ирхи апат çиме ларчĕç. Шăртан хунă, сĕт лартнă. БАБ. Пĕр пичĕке сăра, кĕреке умне хума шăртан, касма çĕççи, хума йĕнни. (Присловье во время чӳклеме). Шум. Олтă çол осранă шăртанне чӳклемешкĕн хам килтĕм, эп çимасăр каяс çок. Вомбу-к. Шăрттан — мăн хырăм ăшне аш тураса, çатма çинче кăмакара ăшаласа пĕçереççĕ. Якейк. Суя пичи Ваçли пор, шăрттан хоппи полса йолч. || N. Шăртан, русское село Шырданы в б. Свияжском уезде. Сред. Юм.
, шăрттан «бараний желудок, начинённый кусками мяса и прожаренный»; узб, ширдон «сычуг». Из перс. (ширдан) «род кушанья из овечьего желудка, начинённого мясом и рисом»; ср. арм. чортан «сушёная пахтыня» (Давид Сасунский).
Çавăн пекех пăхăр:
Шăрт вар шăрт шăтăкĕ шăрт-шарт шăрт-шорт « шăртан » шăртан тирĕ шăртар шăртлă шăртлăн шăртла