то же, что шатăрт
шăлпа шăтăрт тутар — хрустнуть зубами
подр. короткому звуку при срезании соломы серпом. Ск. и пред. чув. 14. Ылттăн курăнан ырашсем шăтăрт-шăтăрт касăлаççĕ. Çутт. 19. Анне çурлапа хăвăрт çивĕччĕн шăтăрт-шăтăрт тутарать. Никит. Пурте шăтăрт-шăтăрт-шăтăрт тутараççĕ (тырă выраççĕ). || Подр. звуку, который слышится, когда лошадь равномерно срывает зубами густую и мягкую траву. Шел. 71. Симĕс курăк тăррисене шăтăртта шăтăрттатса, тăрăс-тăрăс сиксе... тĕпĕртетсе çӳреççĕ. Б. Олг. Çамрăк ут çинĕ чох шăтăрт-шăтăрт çиет. || Подр. скрипу. СТИК. Хăш-хăш атă шăтăрт-шăтăрт тăват. Б. Олг. Шăтăрт! шăтăртатат (лапти). Сред. Юм. Тĕрексĕр пôкан çине ларсан, ô шăтăрт тăвать. || Подр. единичному треску суставов пальцев. Б. Олг. Алла хире-хирĕç авăрăм, сыпписем шăтăрт! терĕç. Тюрл. Шăтăрт! (излом). || Подр. звуку при сверлении дерева. Б. Олг. Пăрапа шăтарнă чох йӳçе шăтăрт, шатăрт тет.
Çавăн пекех пăхăр:
Шăтăркки шăтăрмак шăтăрнак шăтăрнак комми « шăтăрт » шăтăрт-шатăрт шăтăртат шăтăртаттар шăтăртлаттар шăтăртми