1.
понуд. от шăхăр
2.
свистеть
шăхличĕ шăхăртса лар — играть на свирели
3.
гудеть, давать гудок
пăрахут шăхăртса ячĕ — пароход загудел
4. перен. разг.
околпачивать, одурачивать, оставлять с носом, оставлять в дураках
ăна шăхăртса хăварнă — его оставили в дураках
5. разг.
стащить
свистнуть, стянуть
ман кăранташа такам шăхăртнă — кто-то стащил мой карандаш
свистеть, дать свисток. Альш. Ку ача тухнă та çĕрĕ витĕр шăхăртнă. N. Шăхăртса илсен. Бугульм. Сирĕн урамăрпа виççĕ иртрĕм шăвăçлă çунана шăхăртса. Ск. и пред. чув. 8. Кĕçĕр усал-тĕселсем шыв урапи хушшине çакланнă та, тытăнчĕç урапана çилĕпе çухăрттарса çавăрса арман чулне шăхăртма. Ау 183. Ку кĕтӳçĕн çитмĕл тĕлтен шăхăртакан шăхличи пур, тет. СТИК. Шăхăрт, играть на „шăхлинчĕ“; но там же и о самой дудке сказано: тупăлхи шăхăртас вырăнне (дудка вместо того, чтобы производить звуки...). Шурăм-п. № 24. Çитменнине пăрахут шăхăртрĕ ячĕ. || Ст. Чек. Шăхăртса янă, т. е. çапса янă. Ib. Хăлха чиккинчен шăхăртса ярăп акă. Орау. Ентри хулха чиккинчен шăхăртса ячĕ-çке лешне... || Абаш. Киле шăхăртса ятăм пĕр 15 тенкĕ (послал). || Сред. Юм. Шăхăртса хăварнă, оставил ни с чем. Орау. Пĕр-пĕр çынна лартсан (улталасан): шăхăртса килтĕмĕр, шăхăртса хăвартăмăр, теççĕ.
Çавăн пекех пăхăр:
Шăхăран шăхăраш шăхăрашкала шăхăрни « шăхăрт » Шăхăртан шăхăртмалли шăхăрттар шăхăрчă шăхăрчăк