назв. рыболовной снасти. См. шак. Пшкрт, Цив., Б. Аккоз., Сохрон-й., Н. Карм. Изамб. Т. Пулă е сĕрекепе, е тетелпе, е шакăпа, е атмапа, е неретпе тытаççĕ. N. Шыва шакĕ лартнă.
то же, что ашăк, таранная кость, употребляемая при игре в альчики (в кости). Шакă енĕсем: чĕк — шăтăклă енни; пĕк — курпун енни; елччĕ-кукăр-макăр пырать; туй — сторона против елччĕ. Н. Уз. Шел. 55. Ашăкĕсем, шаккисем, атмисемпе çатмисем. || Изамб. Т. Пӳрне пек çăка патаккине кĕске-кĕске татаççĕ. Ăна шакă теççĕ. Ib. Унччен ăсла такани (корыто) çине шакă (толстые лучины) сарса, улăм хурса хатĕрлеççĕ. || Турх.-к. Урапа шаккисем.
, шак «верша», «ванда», «морда», «мерёжа (рыболовная снасть из прутьев)»; тат. сокә то же.
Çавăн пекех пăхăр:
шак та шакăрчилле шак туййи шак хуранĕ шак хыв « шакă » шакăл шакăл-шакăл шакăла Шакăлкасси шакăлт