разг.
1.
хлопать, шлепать
трахнуть прост.
çурăмран шаплаттар — хлопнуть по спине
2.
брякнуть, сказать неосторожно
сказать невпопад
ляпнуть прост.
3.
накладывать (напр. взыскание)
влепить прост.
ăна ятлав шаплаттарса хучĕç — ему влепили выговор
понуд. ф. от шаплат; стукать, шлепать, бить. Тюрл. ЧС. Пĕри те пырса шаплаттарать, тепри те пырса шаплаттарать. КС. Туяпа çурăмран шаплаттарчĕ (по спике, по шубе). Ib. Çурăмран алса тулĕпе шаплаттарас. Ib. Çĕре патакпа шаплаттартăм. Н. Карм. Шаплаттарса çапрĕ (патакпа). Икково. Шаплаттар; если сидящий на окне ребенок упадет на улицу, он может шаплаттарма, если упадет, напр., плашмя. КС. Патакпа шыва шаплаттарчĕ. Ib. Шыва алă лаппипе шаплаттартăм. Ib. Кăсем авăн шаплаттараççĕ (при молотьбе на току цепами). || В переносном знач. Чĕлкаш 5З. Пĕр çĕр хушшинчех çур пин тенкĕ шаплаттартăм. Пирĕн ял 1929, № 25. Пухури халăха шăварса тухсан, çурт вырăнĕ шаплаттарса та илчĕ (получил).
Çавăн пекех пăхăр:
шапка тӳпи Шапкай шапкаллă шаплат « шаплаттар » шапочный шаппăрла корăк шаппăрма Шаппаяк Шаппук