Шырав: шерсть
Вырăсла-чăвашла словарь (2002)
сущ.жен.
1. (син. мех) çăм, тĕк (выльăхăн); собака с густой шерстью çăра çăмлă йытă; бить шерсть çăм таптар; вязать чулки из шерсти çăмран чăлха çых
2. çăм пусма; шерсть на платье кĕпелĕх çăм пусма
Вырăсла-чăвашла словарь (1972)
ж. мн. нет 1. ҫӑм; шерсть, сбрасываемая животными при линьке йӑптӑх, юпах; чесаная (битая) шерсть таптарнӑ ҫӑм; ҫӑм ҫиппи; 3. ҫӑм пусма-тавар.
Вырӑсла-чӑвашла словарь (1971)
ж. 1. çăм; овечья шерсть сурăх çăмĕ; сбрасывать шерсть (при линьке) йăптăх тăк; 2. (пряжа) çăм çип; моток шерсти çăм çип çăмхи; 3. (ткань) çăм пусма, çăм матери; ◇ гладить против шерсти хирĕçле шăл; как от козла — ни шерсти, ни молока качака такин пек — ни сĕчĕ, ни çăмĕ.