1.
бояться, пугаться, страшиться, робеть
шикленсе ӳк — испугаться
шикленсерех пăхать — он смотрит с робостью
шикленнĕн шăппăн кала — говорить робким голосом
2.
сомневаться, брать под сомнение, опасаться
шикленсе тăр — стоять в нерешительности, мучиться сомнениями
эпĕ вĕсем килмесрен шикленетĕп — я опасаюсь, что они не придут
страшиться, бояться; опасаться, сомневаться. N. Шиклен = хăра. Ст. Чек. Мĕн шикленетĕн, ним шикĕ те çук унта! (Нечего бояться). Юрк. Тутар арăмĕ, хăй каçма хăраса, малтан чăваш арăмне каçма хушат: вăл ăнсăртран: эпĕ ун хыççăн каçмăп, тесе шухăшласа. Чăваш арăмĕ те, паллă, малтан хăй каçма шикленет. Сред. Юм. Эпĕ çĕрле мунча çумĕнчен иртсе кайма пит шикленеттĕм. Арçури. Чĕре шикленет, ăш вăркать, Ib. Çулĕ чипер пулинччĕ, чун шикленми пулинччĕ. Бес. чув. 10. Лăпкă, тĕттĕм пулнă, кăнтăрла пулнă пулсан та, чун шикленнĕ. Истор. Олег, шикленсе, вăл лашине пăхса усрама тарçисене панă, тет. Ст. Чек. Вăл хăй пӳртĕнче упăшки вилнĕренпе çывăрма шикленет (бонтся). Капк. Каçару ыйтатăп,— терĕ вăл, суйине кăларасран Хĕлип еннелле шикленерех пăхса. N. Шикленме шухăш çук. || Заподозрить. N. Манран шиклентĕр пуль.
шикләнергә
1. «сомневаться»; 2. «страшиться», «бояться»; тат., башк. шиклән, кирг., казах. шектен, уйг. шәклән, к. калп., ног. шеклен, тур. шеккет «сомневаться»; кумык. шекленив «подозрение». От шик (см.).
Çавăн пекех пăхăр:
шиклĕх шиклан шиклат шиклевлĕн « шиклен » шикленкеле шиклентер шикленӳ шикленӳллĕ шикленӳллĕн