I.
1.
шутливый, шуточный
шутливо, в шутку
шӳтле сăмах — шутливое слово
шӳтле юрă — шуточная песня
2.
как шут, шутовски
шӳтле хуçкалан — кривляться, фиглярничать
II. глаг.
шутить, подшучивать
подтрунивать разг.
острить
шӳтлесе кала — говорить шутя, в шутку
унпа шӳтлемелли çук — с ним шутки плохи
шӳтлесе мар — кроме шуток
шӳтлемесĕр кала — говорить всерьез
те шӳтлесе, те чăнласа каларĕ — он сказал не то в шутку, не то всерьез
шутовски, в шутку. || Интересно. Альш. „Ан кулăр: хамăр та çаплах пулăпăр ӳссен, ан хăра!“– тет пĕри. „Çапла та, шӳтле вĕт-ха“,— тет тепĕри. Ib. Хай ĕлĕк пĕр шӳтленĕн туйăнакан юлташ япали кăмăла та килекен пулать. Сред. Юм. Пит шӳтле çын мар-и ô, мĕн те пôлса туса кôлтарать-кôлтаратех ô сана, апла кôлтараймасан мĕн те пôлса шӳтле сăмах тôпса калать те, эс такки кôлан-кôланах. || Шуточный, шутливый.
шутить, подшутить. Кан. Туретски,— тет вăл ним шӳтлемесĕрех.
шаярырга
Çавăн пекех пăхăр:
шӳтелек шӳтер шӳтлĕ шӳтлĕн « шӳтле » шӳтлеш шӳтник шӳтте шӳчĕсем Шӳш уйĕ