Шырав: ывăт

Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

1.
бросать, кидать
метать
швырять разг.
мечĕк ывăт — бросить мяч
сăнă ывăт — метать копье
пуç урлă ывăт — перекинуть через голову
çил сарай тăррине çĕре ывăтрĕ — ветром сорвало крышу сарая
кăларса ывăт — выбросить, выкинуть
пуçран кăларса ывăт — выкинуть из головы
тапса ывăт — отшвырнуть, отбросить ногой

2.
вскидывать
ут пуçне ывăтать — конь вскидывает голову

3.
выбрасывать (почки, листья),
распускаться (о растениях)
хурăн кăчкă ывăтнă — на березе появились сережки

4. перен.
намекать, делать намеки, давать понять
ывăтса калаç — говорить намеками, намекать

5. текст.
проткать основу нитками другого цвета
шурă çине хĕрлĕ ывăтса тухнă — белая основа проткана красными нитками

◊
куç ывăт — бросить взгляд, взглянуть

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

(ывы̆т), бросать, кидать; пускать (стрелу). Цив. Эпĕ чул илтĕм те, йытă патнелле ывăтса ятăм. Полорусс. † Уххуна ывăтсан та, çӳле ан ыт (так!): ухху ункисене çухатăн. † Урама тухрăм, ух ывăтрăм. N. Манăн çурт çумĕнче икĕ хыр ларать, эсĕ çавсене, тăпăлтарса, хуларан ывăтса ярсан, эсĕ ман пуçа касатăн; ывăтса яраймасан, эпĕ санăн пуçа (т.-е пуçна) касатăп. Юрк. Патаккăна мĕшĕн ывăтса ятăн? || Распускать (цветы.). Буинск. † Çĕмĕрт чечек ывăтат, вăрманурлă курă нат. || Вскидывать (голову). † Пирĕн кăвак лаша çук; пусан та, пуçне ывăтас çук. † Пуян хĕрĕ, тиейсе, пуçра ывăтса ан тăрăр. Çук çын хĕрĕ, тиейсе, пуçра чиксе ан тăрăр. || Взрывать (порохом). Ист. 165. Тар пĕтĕм çĕре ывăтса янă. || Употребл. и в ткацком деле. СТИК. Шурă çине хĕрлĕ ывăтса турăм = кумми шурă пусан, ураççи хĕрлĕ пусан, çапла калаççĕ. || Намекнуть. Нюш.-к. Ывăтса, «намеками». Ыввăт! Сред. Юм. Пĕчик ачасем пытанмалла выляç те, пытансан: ыввăт! тесе çôхраççĕ.

Чăвашла-тутарла словарь (1994)

атарга

Чӑваш чӗлхин этимологи словарĕ (1964)

, диал. ыт, ут «бросать», «кидать», «метать»; др. тюрк. (орх.-енис) ағыm «отбрасывать», «удалять», «прогонять»; кирг., тат., башк. ырғыт, уйг., узб. иргиит, туркм. уғрат «бросать»; казах. ыргытып жибер «бросить с силой», «швырнуть»; МК от, кирг., казах., к. калп., уйг., тат., башк., тур., туркм. am, узб. от, якут. ыт «бросать», «кидать», «метать», «швырять», «стрелять».

Çавăн пекех пăхăр:

ывăнтар ывăнчăк ывăнчăклăн ывăс « ывăт » ывăткăç ывăткăн ывăттар ывçă тупанĕ ывтăн