1.
избегать, сторониться, чуждаться кого-л.
чураться кого-л. разг.
пĕлĕшсенчен ютшăн — избегать знакомых
çынран ютшăн — сторониться, чуждаться людей
2.
дичиться
стесняться, смущаться
ача ют çынтан ютшăннă — ребенок стеснялся незнакомых
ютшăнми пул — перестать дичиться
стесняться, избегать, чуждаться. М. П. Петр. Сĕт-к. Ача йот çынтан йотшăнать. Ребенок стесняется чужих. Шибач. Йотшăн, быть застенчивым. Пшкрт. Ан йотшан — не стесняйся (напр., говорят в гостях). Хурамал. Çамрăк ачасем ют çын патне пымаççĕ, ютшăнаççĕ. Юрк. Темĕнтен манран пит ютшăна юлтăн (стал чуждаться). Ib. Санăн малашне пирĕн пек пысăк çынсемпе анчах паллашас пулат. Пĕр-кунхи юлташă пеккисенчен санăн ютшăнас пулат (надо их избегать). Требн. Санăн ирĕкĕнтен, санăн тасалăхунтан ютшăннине пурне те хăвар, пăрах, каçар. Сред. Юм. Пĕчик ача йот çынтан йотшăнать, ôн аллине пымас. Ист. церк. Тĕнчери вăйлă, аслă çынсенчен ютшăнман.
«чуждаться»; тат., кумык. ятсын, башк. ятhын, казах. жатсын, узб. ётсин то же; см. ют.
Çавăн пекех пăхăр:
ютлăх ютран тăван ютри юттăн « ютшăн » ютшăнтар ютшăну ютшăнулăх юфть юх