Шырав: ямшăк

Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

1.
ямщик уст.

ямщицкий

2. разг.
кучер
возница, извозчик
ямшăка лар — быть за кучера, править лошадью

3. уст.
посыльный, курьер

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

(jамжы̆к), ямщик. Альш., Шибач. Бугурусл. † Ямшăк, ямшăк теç пире, ямшăк вăрă теç пире, хăйсем кĕлетне питĕрмеç те. Ямшăк лаши тур лаша, ури тупанчен вут тухать. Ямшăк пĕкки пысăк пĕкĕ, сарай урлă курнаять. Ямшăк шăнкăрав(ĕ) пысăк шăнкăрав, çич çухрăмран сас парать. Сред. Юм. Лашисĕм ямшăк лаши пик. Лошадь как у ямщика. (Говорят про тучных лошадей). IЬ. Ямшăк лаши пик, тесе, лайăх лашасĕне калаççĕ. Кан.! 1928, № 4. Эс ямшăка Шупашкара каймăн-ши мучи? || Кучер. Якейк. Эс ямшăка лар. Ты будь кучером (т. е. садись на козлы). || В К.-Кушки означ. и ямщика и кучера. IЬ. Улпут панче ямшăкра пурăннă (в кучерах). || Посыльный, курьер. N. † Çыру çыртăм пичет пусрăм, ямашкăн ямшăк тупмарăм. || Обыкновенная телега. Городище. || Телега, обитая тесом или лубками. Ст. Чек.

Çавăн пекех пăхăр:

ямтăла Ямук Ямути Ямуть « ямшăк » ямшăк çулĕ ямшăк ачи ямшăк урапа ямшăк чуп ямшăкла