то же, что янăрат, наполнять шумом, звоном, звуком; шуметь. N. † Хăта пахчи пысăк пахча, шупчăк (= шăпчăк) юрлат — янăртат. Сред. Юм. Паçăр пырса кĕчĕ вăрмана пĕр ȏшкăн хĕр-арăм та, пĕтĕм вăрманĕпех йȏрра янăртаççĕ анчах. Янш.-Норв. † Аслă улăхра куккук авăтать, хура вăрман çине янăртать (Эхо направляется в лес). Ч.С. Лаша кӳлсе, хăнкрав çакса, масар çине вилĕсене асăнма янăртса каяççĕ (едут с шумом). Изамб. Т. Усем (они) каçхине ял тăрăх янăртса юрласа çӳреççĕ. Тюрл. Янăртса ларать (на волынке). || Петь. М. Васильев. Янăрт ĕнтĕ, пичей! тет. Тайба. † Савни анать шыв хĕрне, сассипеле янăртса. Сред. Юм. Пахчана тȏхса ларнă та, çĕр çĕмĕрсе йȏрра янăртса лараççĕ. || Звездануть (сильно ударить). Сред. Юм. Янăртса яр (звездани). «Означает сильный удар по уху». IЬ. Холха-чиккинчен янăртса ячĕ. («Звук при ударе по уху»). Нюш-к. Янăртса ил, ударить (по лицу).
Çавăн пекех пăхăр:
янăрат янăраттар янăраш янăраштар « янăрт » Янăш яна яна тарай Яна-кас янавар