Шырав: сăн - Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

1.
лицо, внешность, наружность
вид, облик, образ
хитре сăн — красивое лицо
тискер сăнлă — с безобразной внешностью
сăнĕпе вăл çамрак-ха — с виду он еще молод
сăнран улшăн — измениться в лице
Сăнĕ мĕнле, чунă те çапла. — погов. Каково лицо, такова и душа. (соотв. Каково обличье, таковы и привычки).

2.
облик, картина, вид, пейзаж
хальхи хула сăнĕ — облик современного города
кӳлĕ сăнĕ — вид озера, вид на озеро
кĕрхи сăнсем — осенние пейзажи

3.
изображение
портрет
фотография, фотоснимок
хӳме çинче — писательсен сăнĕсем — на стенах — портреты писателей
сăн ӳкер — 1) рисовать, писать портрет 2) фотографировать
сăн ӳкерттер — фотографироваться
сăнна ярса парха — пришли мне свою фотографию

4.
цвет
оттенок
симĕс сăнлă пусма — материя с зеленоватым оттенком
хура сăнлă— темного цвета, темноватый
питне хĕрлĕ сăн кĕчĕ —у нее на щеках появился румянец
кĕпен сăнĕ кайнă — рубашка потеряла цвет, полиняла

5. уст.
маска

◊
ашшĕ сăнĕ пур — он похож на отца
сăнĕ те çук — нет никакого вида; не имеет (никакого) вида
сăнран кай (ӳк) — 1) спасть с лица 2) осунуться, побледнеть
ăна сăн кĕчĕ — на вид он поправился, поздоровел

Çавăн пекех пăхăр:

сăмсасăр сăмсах Сăмсахкасси сăмувар « сăн » сăн кĕр сăн пăхмалли сăн сăпатлă сăн ӳкер сăн ӳкермелли аппарат