I.
1.
вершина, верхушка, гребень
йывăç тăрри — макушка дерева
хум тăрри — гребень волны
2.
крыша, кровля
навес
тимĕр тăрă — железная крыша
пӳрт тăрри — крыша дома
хапха тăрри — навес над воротами
тăрă вит — крыть крышу
3.
купол
чиркӳ тăрри — купол церкви
4.
верх, верхняя часть
çĕлĕк тăрри симĕс — верх у шапки зеленый
шĕвĕр тăрăллă шлем — островерхий шлем
çаврака тăрăллă чӳрече — окно с полукруглым верхом
5.
тент
тăррисĕр катер — катер без тента, катер со снятым тентом
тăррисĕр машина — машина без крыши, кабриолет
6.
кончик
головка
сăмса тăрри — кончик носа
çăпан тăрри — головка фурункула
7. диал.
исток, начало, верховье
çырма тăрри — начало оврага
8.
остаток
парăм тăрри — остаток долга
9. в роли служ. имени:
тăррине — на что-л., на вершину чего-л.
сăрт тăррине хăпар — подняться на вершину горы
тăрринче — на чем-л., на вершине чего-л., над чем-л.
пӳрт тăрринче — 1) на крыше дома 2) над домом
тăрринчен — с чего-л., с вершины чего-л.
йывăç тăрринчен ӳк — упасть с дерева
тăррипе — по поверхности чего-л., над чем-л.
самолет вăрман тăррипе вĕçет — самолет летит над лесом
◊
кĕтес тăрри — мат. вершина угла
тăрри шăтăк — дурак (букв. дырявое темя)
шĕвĕр тăрă — наивный человек
черкке тăррине татса пар — отпить из рюмки, пригубить
II. прил.
1.
чистый, ясный
тăрă шыв — прозрачная вода
тăрă куç — ясные глаза
2.
ясный, безоблачный
безветренный
тăрă кун — безоблачный день
тăрă çанталăк — ясная погода
3. перен.
глупый
◊
кĕл тăрри — настой золы, щелок
тăрă çăмарта — неоплодотворĕнное яйцо
тăрă шыв çине кăлар — вывести на чистую воду, разоблачить
Çавăн пекех пăхăр:
тăр-ухмах тăр-хăрăм тăр-хĕлле тăр-шыв « тăрă » тăрă çавракан йăвăç тăрă кăнтăрла тăрă ораписем тăрăкла тăрăкшă