I. (тĕмĕ)
1.
холм, бугор
тĕм çинче хыр ларать — на холме стоит сосна
2.
кочка, бугорок
3.
куча, кучка
кăткă тĕмĕ — муравейник
сăвăр тĕмĕ — сурчина, куча земли у норы сурка
4.
куст
вăйсăр тĕм — хилый куст
шĕшкĕ тĕмĕ — орешник
тамариск тĕмĕсем — кусты тамариска
5.
гнездо
кăрăç тĕмĕ — гнездо груздей
6.
гнездо (место высева нескольких семян)
7. уст.
пяток снопов (складываемых во время жатвы)
II. частица,
употр. для образования
превосходной степени прилагательных со значением интенсивности цвета:
тĕм хура йытă — черная-пречерная собака
тĕм хура куç — иссиня-черные глаза
Çавăн пекех пăхăр:
тĕлтев тĕлтлет тĕлтре тĕлччĕк « тĕм » тĕм карăк тĕм тĕкĕр тĕм тупăлха тĕм хура тĕмĕ