(хĕр)
1.
край
вăрман хĕрри — край леса, опушка
çыр хĕрри — край оврага
2.
кромка
пăр хĕрри — кромка льда
пир хĕрри — кромка холста
3.
берег
Муркаш хĕрри — берег Мургаша (Моргаушки)
4. в знач. служ. имени:
хĕррине, хĕрĕне — к краю; на край
вăрман хĕррине — тух выйти на край леса
çыран хĕрринелле ишрĕм — я поплыл к берегу
çул хĕррине тух — подойти к обочине дороги
хĕррипе — вдоль; по краю
çыран хĕррипе пыр — идти вдоль берега
вăрман хĕррипе çул — выртать вдоль леса пролегает дорога
хĕрринче — на; у, возле, около
Çавал хĕрринче — на берегу Цивиля (Цивили)
сĕтел хĕрринче — на краю стола
хĕрринчен, хĕрĕнчен — от, от края
вăрман хĕрринчен — от края леса
çыран хĕрринчен кайăр — отойдите от берега
◊
пĕлĕт хĕрри — горизонт, небосклон
Çавăн пекех пăхăр:
хĕр-упраç хĕр-хыççăнсем хĕр-шӳрпи хĕрçи « хĕрĕ » хĕрĕв хĕрĕвĕпе хĕрĕк хĕрĕллĕ хĕрĕм