(подо⸗, подъ⸗) приставка. 1. глагол тунă чух çаксене пĕлтерет:) аялтан çӳлелле пулакан ĕçе: подбросить çӳлелле ывăт; 2) ĕç аялта, тĕпĕнче пулнине: подложить айне хур; 3) çывхарнине: подбежать чупса пыр; 4) хушнине, хушăннине: подлить тата яр (шĕвек); 5) кăштах кăна, нумай мар тунине, пулнине: подсохнуть типшĕр; подлечиться кăштах сиплен; 6) ĕçе вăрттăн, пытанса тунине: подкрасться йăпшăнса пыр; подслушать вăрттăн итле; 7) хыççăн тунине е тума пулăшнине: подпевать хыççăн юрла; подыграть пулăш (вылякана); 2. япала е паллă ячĕ тунă чух çаксене пĕлтерет: 1) мĕн те пулин айĕнче пулнине: подбородок янах; 2) пĕтĕмлĕхĕн уйрăм пайне: подотдел пай, уйрăм пайĕ; 3) мĕне те пулин пăхăннине: подведомственный пăхăнса тăракан; 4) çывахĕнче пулакан, тăракан: подмосковный Мускав патĕнчи; 6) мĕнрен те пулин каярах тăракан: подлещик çупахай; подсвинок çăвăр сысна.
Çавăн пекех пăхăр:
подъемник подъёмные подъёмный подъехать « под⸗ » поезд поездка поёмный поесть поет