(с’ŏра, с’ы̆ра), густой. Альш. Вăл пĕрле янă çăра сăра йӳçет вара хăймаланса. Ib. Амăшĕсем вĕсене пĕр çич-сакăр витре пек çăра сăра, лайăх сăра лартса параççĕ. Бес. чув. 9. Керимулла хăнисене çăра чей ĕçтерме пит юратнă. || Частый; часто. Собр. Çыннăн шăлĕсем çăра пулсан — вăл телейлĕ, шăлĕсем сайра пулсан — телейсĕр, теççĕ. Альш. Çынсем тулă выраççĕ: тĕмсем çăра лараççĕ. Г. А. Отрыв. Алтаккин кукки каланă тăрăх, кукаçин ачасам ытла çăра пулса пыман (родились нечасто). || Убористо. N. Çăра çырать. Пишет убористо.
(с’ŏра, с’ы̆ра), замок. N. Алăк çумне çăра çапнă. К двери прибит замок. К.-Кушки. Ку çăрана ку алăк çумне мар, леш алăк çумне туса хумалла (надо приделать). Ib. Алăкăнне питĕркĕçпе çăрине туса хучĕç. К двери приделали замок и задвижку. N. † Икĕ ут витере, унăн çăрисем пăтара. N. Юрлă-пăрлă çумăр çăвать, хура чĕкеç тулта ларать. (Кĕлетсе питĕрсе хунă çăра). Альш. Çӳлĕ-çӳлĕ тусем пур, ут туртайми çăрам пур. || Замок ружья. Вута-б. || Мыслец. „Çăра — замок (устраивается в пазах при постройке холодных строений). Вомбу-к. Çăра — ыра кӳртсе лартмашкăн картласа туни. Орау. Ыра çăри.
Çавăн пекех пăхăр:
çăрăх çăрçа çăрçаллă çăрĕ-кунĕпе « çăра » çăра курчăк çăра уççи çăра хур çăраççи çăраççи кĕпчĕкĕ