(с’э̆т, с’э̆т’), пропадать. СПВВ. Çĕтрĕ, тесе, япала çухалсан калаççĕ. Шурăм-п. Кивçен илекен парăмĕ вырăнне япала парсан, кивçен пани: çĕтнĕ пуртă аври пулчĕ ĕнтĕ ку, тет. Турх. Çĕтменĕ, пĕтменĕ (брань). || N. Сасăм та çĕтрĕ. Я лишился голоса. N. Çăварĕ хупăннă, чĕлхи çĕтнĕ (лишился языка, способности говорить). N. Манăн часах чĕлхе çĕтĕ ак, чунăм тухса кайĕ. || Заблудиться. В. С. Разум. КЧП. Е çул çине тухатăп-и, е çĕтсе каятăп-и — каям-ха çавăнталла (пойду-ка в ту сторону)! Собр. Çын çĕтсе кайса-мĕн вилсессĕн (если умерла заблудившись), усал пулать, тет. В. Олг. Çĕтсе кайрăм, я заблудился.
(с’э̆т, с’э̆т’), рвать, изнашивать. || Взрывать, рыть, proscindere. Якейк. † Хăта карти çеремлĕх, сысна çĕтмен (чакăлтаман) вырăн çук. || Поднимать новь. Шел. 21. Вĕсем валли çулленех тем чул çерем çĕтетчĕç.
Çавăн пекех пăхăр:
çĕршĕнчĕк çĕршер çĕршерĕн çĕршыв « çĕт » çĕтĕк çĕтĕк-çатăк çĕтĕк-çурăк çĕтĕк-çӳрме çĕтĕк-кирĕк