(агала; аҕала, Пшкрт), arare aratro, quod „ака“ vel „ака-пуç“ appellatur. Пахать сабаном. Янш.-Норв. Çапла вĕсем вара ял йĕри-тавра акаласа каяççĕ. Таким образом оне проводят плугом борозду вокруг (всей) деревни. Чăвйпур. Çавăнтан кайран Йăвашка Ентĕрийĕсем акаланă та акаланă вара. После этого члены семейства Ивашкина Андрея знай себе пахали. Ст. Чек. Акаламан-сухаламан ана çинче çуралман кайăк чупса çӳрет. (Суеçтерни). По не вспаханному ни плугом, ни сохой загону бегает не родившийся заяц. (Загадка: ложь). || Тrans. Переносно. Такмак. Вăл вăкăр сăмсипе акаласа, хăлхипе акса, хӳрипе сӳресе, чĕрнипе çул туса тухнă. Этот бык носом вспахал; ушами посеял, хвостом заборонил, копытом дорогу проторил.
Çавăн пекех пăхăр:
акак шăрçа акакасси акалă-йăмăклă акалă-шăлăллă « акала » акалин акам акамлă аканье Аканьия