алсăр (алы̆зы̆р, алзы̆р), manu aut manibus carens, безрукий. Якей. Алăсăр çынна порнма каньсăр (кан’зы̆р). Безрукому жить трудно. Тrans. Переносно. СТИК. Паян сухала-сухала чис алсăр пултăм, алăсене çĕклеме çук. Сегодня я столько пахал, что совсем без рук сделался: рук поднять не могу. Изамб. Т. Вара йăлтах алăсăр юлтăм. Тут я совсем без рук остался (т. е. беспомощным, лишившись жены и лошадей). Ib. Ĕçе тухас уммĕн манăн арăм чирлерĕ те вилчĕ. Ĕç тума эпĕ алăсăрах юлтăм. Перед полевыми работами у меня захворала и умерла жена. Я остался совсем без рук. Жит. св. Янв. Ватă ашшĕне алăсăрах хăварас мар тесе ăна пăрахса кунта килеймен. Не мог прибыть сюда, так как не хотел оставить беспомощным своего старого отца. || Interdum adverbii vim habet. Иногда имеет значение наречия. Янтик. Алăсăр епле ĕçлемелле? Как работать без рук?
Çавăн пекех пăхăр:
алăран килет алăран-алă алăран-алла алăри ача « алăсăр » алăсăр-урасăр алăсăр-урасăр ту алăстаç алăсталăх алăсти