(Адам), nom. dei cuiusdam, quod a nomine Adam origincm traxisse videtur. Название какого-то божества, м. б. от имени Адам. Сунчел. Адам Турă, Адам Турă амăшĕ; Адам пӳлĕхçĕ, Адам пӳлĕхçĕ амăшĕ; 5. Адам Тăваççи (quod principio тăваçи scriptum erat, postea alterius manu altera r iittera addita est), Адам Тăваççи (hoc etiam principio Tăваçи, non geminata Iittera scriptum fuisse video) амăшĕ, туманне туса пар, тунине ӳстерсе пар.... 6. Адам упраçи (quod mihi quidem упраççи leg. esse videtur) Амăшĕ, адам упраçи. Praeterea verborum etiam ordo, nescio utrius manu, aliquantulum immutatus est, nam appositis notis dei nomen, qui Адам Тăваççи appellatur, post matris eius appellationem ponendum esse significatum est. Смысл этого отрывка следующий: «Бог Адам, мать бога Адама; разделитель Адама, мать разделителя Адама; 5. Адамов соделатель, мать Адамова соделателя! Не соделанное соделай, соделанное приумножь.... 6. Адамов сохранатель, мать Адамова сохранителя. || Н. Седяк. Атам — ватă (старый человек). См. Отголоски 27.
Çавăн пекех пăхăр:
аталану аталанусăр аталанусăр тапхăр аталанусăрлăх « атам » Атам çырми атаман атаманла атан атан çекли