(вуды̆), сено. Пшкрт., В. Олг, СПВВ. ТА. Вутă = утă. || Трава. Актай. Вутă çи — есть траву. || Сенокос. В. Олг.
огонь. П. П. Т. См. вут. СЧУШ. Çунакан вута хĕлле катаранах ăшăтсан, çанталăк сивве каять. Та же ф. и в др. гов.
или вут, вотă или вот, дрова. См. вут. Юрк. Кивĕ пӳртне, улăшша илнине, вутта (на дрова) хутса пĕтерет. N. Ăна вут чĕртсен. БАБ. Унта вутте (вм. вутти те) кирлĕ, тумтрĕ те кирлĕ, ăçтан илес? Хора-к. † Ялăм-йышăм ял тулли, килĕм-вутăм кил тулли. Моштауш. Вотăсам поçтарса килтĕмĕр те, воттине чĕртсе ятăмăр. СПВВ. ТА. Вотă = вутă. Ст. Шептах. Пĕрре эпĕ аттепе çĕрле вăрмана вутта карăм, (за дровами).
Çавăн пекех пăхăр:
вут-чуллĕ вут-шанкă вут-шар вут-шу « вутă » вутă çи вутă купалашĕ вутă шалчи вутăн вутăн-кăварăн