(jэшц'э̆к jэшч'э̆к'), ящик. Шаймурз. † Ешчĕкехте ешчĕк ешĕл улма. Тогаево. † Пирĕн лаши лашалла, ешчĕк çинчи çмарта пек. Ч.П. Улма ешчĕк. Н. Карм. † Çӳлĕ ту çинчен обоз анат, ешчĕкĕсем ешĕл кĕленче. || Часть крупорушки. Ст. Чек. Ешчĕк; ун çине ала хунă. (Аптиркка). Чутеево. Ешчĕк — ковш, куда сыплют хлеб (над жерновом). ||Особая телега для тяжелой возки, оба конца её обиты досками. Ст. Чек. || Хорачка. Ешчĕк (jӓшчэ̆к) — телега, обшитая лубками (хоп çĕленĕ). В. Олг. Ешчĕк — телега, обшитая лубками. Орау. Ешчĕк, телега для возки яиц. КС. Ешчĕк — глубокая телега (пуçне те кутне те хуппа пӳлнĕ, т. е. задок и передок забраны лубком).
Çавăн пекех пăхăр:
Ештепел Ештинке Ештирек ештчĕк « ешчĕк » ешчĕклĕ ешчĕклĕ тăрантас ешчĕкле Ешше-пуç ещĕк