см. на особом месте.
(jы̆ды̆н), подниматься. Букв. 1904. Хăйсенĕн çӳçĕ-пуçĕсем, сухалĕсем çав йăтанакан шултăра юр пекех шап-шурă. Якейк. Карап шу çине йăтăнас чох (при спуске карабля на воду), эс кĕмесĕр тăр (при дожде). Ялав. Вуг йăтăннăран йăтăнат (вут тухсан, вут вăйлăланни). || Рушиться, обрушиваться. Упа 596. † Хĕрсем улаха кӳртмерĕç, ― мачча хăми йăтăнтăр, йăтăнтăр. N. Вăл вырăнта питĕ тарăн, çĕр йăтăнса хăпарать (подымается обрывом). N. Ăшĕ йăтăнни (тот, у которого вывалилось нутро) йĕрсе ларать, кушак-пиçиххи çыхни кулса ларать (Хурт пăхни). || Собираться в путь. Альш. Акă ĕнтĕ хăнасем йăтăнаççĕ килĕсене.
Çавăн пекех пăхăр:
йăтă-пулли йăтă-пырши йăтăлă-мачăлă йăтăм « йăтăн » йăтăнса çӳре йăтăнса ан йăтăнса вырт йăтăнса кай йăтăнса кил