(кŏган, кы̆ган, кы̆ђан, в Тюрл.: кы̆гон), ушко ведра или котла. КС. Кăкан, ушки, за которые задето перевесло котла, Ib. Чĕрес кăканĕ, боковые ушки у черяса. Череп. Кăкшăм кăканĕ, боковые ушки кувшина (хăлăплă); хуран кăканĕ, ушки котла. Трхбл. Хуранăн кăканĕ катăлса кайнă. Персирл. Чĕрес кăканĕ (ушки); витре кăканĕ. А. Турх. Кăкан — у черяса два ушка по верхнему краю, служащие для продевания веревки (веревочного перевесла). Сред. Юм. Витре айăккине икĕ енчен икĕ кăкан çыпăçтарçа яраççĕ, вăл кăкансĕнчен хăлăп (перевесло) тăхăнтарса яраççĕ. Хорачка. Кăкан (кы̆ђан), ручка (пудовки, пăт-чĕрес çомĕнче). || Дырочка(-и) на задках лаптей. Торх. Пухтел. Кăкан, дырочка на лапте, куда продеваются оборы.
Çавăн пекех пăхăр:
кăкăрсăр кăкăртискер Кăкавăш кăкалтин « кăкан » Кăканар Кăканар пуçĕ Кăканар уйĕ кăкар Кăкар Туçа