(кы̆лды̆к), повод, причина. МПП. Хĕнеме кăлтăк шырать. Сĕт-к. Кăлтăкĕ камрине те пĕлместĕп. Не знаю, в чем (в ком) искать причину. Ib. Кăлтăкĕ манра. || Недостаток, изъян. Б. Олг. Санăн, тет, пăрластăк кăлтăк пор (фальшь, ошибка, недостаток). В. Олг. Кăлтăкĕ пор онта, йосу мар. Орау. Ку лашан кăлтăкĕ çук (= аван). Зап. ВНО. Кăлтăк лаша — нельзя дотронуться до лошади, ей делается щекотно, она беспокоится. Орау. Кăлтăк — мягкое указание на недостатки человека. Ib. Унăн кăлтăк пулмалла пăртак. См. кăлтăк-калтăк. || Вина. СПВВ. МС. Санăн кăлтăк пур çав! (Кăлтăк = айăп). Ядр. «Кăлтăк — причина; кăлтăклă — придирчивый». || Неприятность. СПВВ. Кăлтăк тухрĕ вĕсем хушшинче; Ib. Кăлтăк таврашĕ — в роде «черной кошки», неприятность. || Поверье? Батыр. Кăлтăксем, поверья?
Çавăн пекех пăхăр:
кăлотес кăлт кăлт та кăлт кăлт-калт « кăлтăк » кăлтăк-калтăк кăлтăклă кăлтăм кăлтăр кăлтăр-калтăр