(к'ӧ̆пс'э, кэ̆пс'э), полый стебель растения. Альш. Изамб. Т. Кĕркунне, ыраш (озимь) кĕпçене кая пуçласан (в дудку), выльăх яраççĕ. N. Кĕпçе пек хăпарса кай. Нуммай кĕтĕр, сахал тухтăр, пурте тӳлĕхлĕ (= тĕвĕлĕхлĕ, плодовито) пулччăр, тесе, кĕлтуса, витене кӳртсе ярать. Сред. Юм. † Кĕпçе пик пĕвĕм пурчĕ. (Качча каякан хĕрсĕм асăнса йĕреççĕ). Кĕвĕсем. Çинçе улăх кĕпçере, пысăк улăх пулт(ă)ранта. Календ. 1911. Ыраш калчи кĕпçене каяс пулсан, çавăн пек çул кĕпçене каяс пулат. || Назв. съедобного раст. N. Пирĕн анкартинче çула кĕпçе нумай çитĕнет. Анкартне çитсен, эпир кĕпçе çиме тапратрăмăр. Юрк. Арăмĕсем çта? — Ай, кĕпçере. Кĕпçи çта? — Ай, сĕм вăрманта. || Свербига. Т. Николаев. || «Шкерда». Яжутк. Кĕпçе = шкерда (раст.) || Дудка, трубка. || Ствол (ружья и т. п.). || Ступица колеса.
Çавăн пекех пăхăр:
кĕнчелер кĕнччелер кĕп кĕп-кĕске « кĕпçе » Кĕпçе вар кĕпçе варри кĕпçе папки кĕпçек кĕпçелĕх