негодный, упрямый. Якейк. И, киресĕр! — Эсĕ те питех киреллĕ мар. (Перебранка). Чебокс. «Киресĕр çын (не мирится, злится»). Зап. ВНО. Киресĕр — юрăхсăр. Ib. Çав киресĕр япалана мĕн усрап! Ib. Пулать киресĕр çын: ним каласан та кĕршмест! В. Олг. Киресĕрскере исе кисе. Принес ненужную вещь. Чĕр. чун. йап. й-к. пур. 17. Такам та ăна (богомола) ниме киресĕр, тĕссĕр япала, темелле. Альш. † Утмăл тĕслĕ кун çинче пĕр киресĕр кун килĕ. СПВВ. ЕХ. Киресĕр — каласа мая килмен çын. Моргар. Киресĕр — каласа канаша кĕре пĕлмен çын. Стюх. Киресĕр — капризный. || ГТТ. Йĕршер Паймит сăртĕнче (около с. Тюрлемы) ĕлĕк тĕне кĕмен киресĕр çынсене пытарнă, тет.
Çавăн пекех пăхăр:
киреметник киреметсене ту Киремот алăкĕ киренски « киресĕр » киресĕрлен кирза кирик Кирил Кириле