Шырав: лăш - Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

(лы̆ш), то же, что лăс. В. Олг. „Лăш“ или „лаш“. Ib. † Ой варринче вăрăм чăршă, вăрăм чăршăра лăш торат, лăш торатра сар кокку; сарăла-сарăла вăл атат, çа та полат перĕн инки. (По словам одного местного жителя — только лаш“). Ст. Шаймурз. † Анкарти хыçĕнче лăш çерем.

перерыв, время отдыха. Сĕт-к. Тыр вырма тапратсан, ним лăш та çок. Ib. Ыраш вырса пĕтерсен, сĕлĕ вырма тохиччен, кĕт лăш корма поли-ха. Якейк. Лăш кормасăр ĕçлерĕм. Я работал без отдыха. Утăм 22. Хăçанччен лăш курмасăр ман хулăм çурла çакĕ? тет пуль вăл паян. Хастарлăх 28. Унăн чунне турткаларĕ, çапăçса вăл лăш курмарĕ.

(лы̆ш), подр. упругости. СТИК. Лăш анат та, лăш хăпарат (пружинный диван, напр., если на него нажать, а потом отпустить). || Подр. более слабому зыблению. Городище. Лăш, лăш авăнчĕ (мост). Еметькина. Лăш, лăш чĕтренчĕ. (Мост) колебался плавными колебаниями. || Подр. опусканию рук от слабости. Хрест. 1927, 319. Алли лăш каймасть. У него руки не опускаются. || Подр. звуку в носу, получающемуся при переполнении его соплею. С. Дув. Пыйти вĕш-вĕш тăват-çке, манки лăш-лăш тăват-çке. || Подр. утиханию. В. Олг. Çил лăш полчĕ (или: лăпалчĕ). Ветер утих. Ib. Вăл лăш полчĕ-ха. Он смягчился, утих (после гнева). Хорачка. Лăш (лы̃ш) та ларимерĕм; çаплах ĕçлесе (не успел). Кан. Куçăн пĕр лăш кайни те çук. N. Чунăм тин лăш карĕ ĕнтĕ. Лишь теперь стало легче на душе.

Çавăн пекех пăхăр:

лăчра лăчралан лăччă-лаччă лăччăрт « лăш » лăш-лаш лăшăртат лăшка лăшлан лăшлантар