лашман. М. Рус. Лашмансем тесе, ĕлĕк салтака каяс вырăнне лашман йывăçĕсене турттаракансене каланă, çавăн пеккисем пирĕн Емел-пуçсем пулнă. N. Эх, лашман хырăм! пăркаланаймастăн, мăнтăр сысна! || СТИК. Лашман сăмса, большой, приплюснутый нос. Ib. Лашман, прозвище одного человека с таким носом. Ib. Лашман — тяжелый, неукдюжий человек. || Доска для вывозки снега. СПВВ. ТМ. Лашман – юр турттаракан хăма; ăна пĕр чалăш тăршше хăмана илсе, хăман икĕ пуçне кантăра хурса (вдевши), кантрисене сӳсмен пăявĕнчен çыхса, юра карта ăшăнчен çав лашманпа турттарса кăлараççĕ. || Йемелкке-Т. Лашман – çуна пек япала, унпа арпа (мякину) туртаççĕ. Пыçăк мар, ансăр, тăрăхла; ăна паявпа çуран туртаççĕ.
имя мужч. СТИК. || Фамильное прозвище. Кич-к. (Цив.) || Назв. д. Лашманкиной, б. Бугульм. у. Бугульм. † Ай-хай-ах та милай хамăр савни, хăш ял урамĕнче çӳрет-ши? Турри кăна çыхни, çӳçсем çыхни Лашман урамĕнче çӳрет пуль.
Çавăн пекех пăхăр:
лашкаттар лашки лашлат лашлаттар « лашман » лашман çôлĕ Лашман çырми Лашман вăрманĕ лашман кĕсри лашт