(пиз'эн'), назв. растения, cirsium arvense, П. И. Орл., Д. С. Серг. Юрк. Пиçен мамăкĕ вĕçкеле пуçласан, хĕл час пулат. Рак., Кайсар. № 125. Пиçен. Чикен. Улма анисем çине тухат, ана çине тухат. Актай. И пикăм, тупикăм, тупан ури хуçикăм, исенекĕм, варикăм, курăк çине пусимăп. (Пиçен). Н. Седяк. Пиçен, ана çинче ӳçет, йĕплĕ. К.-Кушки. † Пирĕн йысна пит начар, тайăлат та чикĕнет, кантăр çинчи пиçен пек. ЧП. Кĕркуннехи пиçен тăррисем. ЧС. Тата тăватă енне: пуç вĕçне, сылтăм енне, сулахай енне (больного), усал пырасран, пиçен хур, тенĕ. Четай. Туя тытап тийиса, пиçен тони ан полтăр. Покан посап тийиса, сохăр вĕтрен ан полтăр. Мыслец. Пиçен, «осот». Башк. Пиçен, «бодяк полевой». N. Пиçен, татарник. В. Олг.
Çавăн пекех пăхăр:
пиçĕх пиçĕхĕ пиçĕхтер пиçĕхӳ « пиçен » пиçен-таçан Пиçенер пиçенлĕ пиçеххи пиçи