Шырав: пушкар - Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

мочь, осиливать. СТИК. Ай-ай, тетĕшне пушкара пырат (осиливает старшего брата, молодец). Юрк. Эпĕ çӳлте, пĕлĕт çинче пурăннине пĕлсен: унта улăхма та пушкарĕ, тет, тĕлĕнсе. СПВВ. Пĕччен куна тума пушкараймăп. СТИК. Пушкарат — парăнтарат, çĕнтерет. Ib. Эпĕ ăна пушкара пыратăп (= эпĕ ăна кĕрешсе çĕнтере пыратăп). ГТТ. Эсир мана пайтах япала тума хушса янăччĕ те, эпĕ пушкараймарăм-ха вĕсене: ниепле тытăнаймарăм. Букв. Тăватă эрнере эпир вулама пушкарăпăр. Чăвашсем 22. Вăл тухатмăшсене тытма та пушкараççĕ, тет; анчах пит эмел кирлĕ, тет. Баран. 11. Паттăр кремĕл çулĕ сăртне мĕнле паттăр пушкарĕ. || Исполнить, устроить. Чăв. й. пур. 12. Эпĕ ăна пушкарăп, мана пар вунă тенкĕ укçа, пĕр икĕ эрнеренех вилĕ (отец), тенĕ. || Смекать, понимать. Шарбаш: Эсĕ мĕн çинчен каланине эпĕ пошкарса илимарăм-ха. СПВВ. НН. Пушкарат — ăнкарат тенĕ сăмах. Прикончить, убить. Тюрл. Пушкарса пăрахнă хайхине (= пуçтарнă, убил).

, пошкар, шпулька, катушка; деревянная катушка для наматывания ниток. Икково. Пошкар. Календ. 1910. Лентине пушкар çине чĕркесе, «волшебный» тиекен фонаре вырăнаçтараççĕ. Орау. † Пушкар, пушкар, шур пушкар, сӳтĕрлет те, чăрканмасть. || Косточки, посредством которых прикрепляют подножки ткацкого станка к веревочкам ниченок. ЩС. Чутеево. Пушкар — из гусиных или куриных костей у ткацкого станка. Ст. Чек. Пушкар — хур ури туни. Пушкар ура пуссине кĕрĕ çумне çакнă çĕрте. Шевле. Пошкар — чăх ори шăмми, кĕррĕн аялти патакки çăмне çыхаççĕ. Пошкартан ора посси кантри çаклатаççĕ. || Палки, которые кладутся крест-на-крест в улей (колоду) для прикрепления вощины. Хорачка. Вăляя пошкар лартаччĕ, орлă-пирлĕ, онта карас тытăнса тăрат. || Завертка, лучок. Пшкрт: пожы̆ _вэ̆рӓ_нӓ пошкарβа пошкарлаччы̆ или пы̆рђы̆с'па пы̆рђы̆с'лаччы̆ (затягивают).

Çавăн пекех пăхăр:

Пушкăрт пусси пушкăртла пушкăртла кутлăх пушка « пушкар » пушкарла пушкарлан пушкарт пушлăх пушмак